"Al vanaf de basisschool wist ik het zeker: ik word archeoloog," vertelt Wouter, gemeentelijk archeoloog en vader van twee kinderen. Toch vraagt hij zich steeds vaker af of het niet mooi zou zijn om zijn werk als archeoloog te combineren met een rol in het basisonderwijs. Als onderwijsambassadeur ondersteunt hij nu één dag per week de leerkracht van groep 8 op basisschool Het Drieluik in Almere. "Het onderwijsambassadeurschap is een mooie kans om het basisonderwijs van binnenuit beter te leren kennen," vertelt Wouter enthousiast. En de school? Die beschrijft zijn inzet als ‘een waar cadeautje’.
Na een aantal verkennende gesprekken besloot basisschool Het Drieluik, via Stichting Onderwijsambassadeurs, de samenwerking met Wouter aan te gaan. En met succes! Wouter zet zich inmiddels al voor het tweede schooljaar op rij met veel plezier in voor de school. Mariska Gelijk, Adjunct-Directeur middenbouw, is vol lof over zijn inzet: "We hebben het echt getroffen met Wouter. Hij weet op een prachtige manier invulling te geven aan het idee achter het ambassadeurschap: het ontlasten van onze leerkrachten." Wanneer meester Wouter voor de klas staat, lijkt het voor een buitenstaander alsof hij dit al zijn hele leven doet. Hij straalt rust uit, is enthousiast en zoekt actief de interactie met zijn leerlingen. Hij was al vijf jaar gastdocent in het hbo en geeft vanuit zijn werk bij de gemeente regelmatig archeologielessen op basisscholen. Maar hoewel Wouter al ervaring heeft in het onderwijs geeft hij aan dat het soms echt wel een zoektocht is geweest om zijn plek te vinden binnen de dynamiek van de school.
Wouter, gemeentelijk archeoloog en onderwijsambassadeur in groep 8
"Pas je in het onderwijs? Hoe verhoud je je tot de groep en de dynamiek van de school? Er is een bepaalde hiërarchie,” vervolgt hij. “Het kost tijd om daarin je plek te vinden. Gelukkig voel je gaandeweg steeds beter aan wanneer je zichtbaar moet zijn en wanneer je beter op de achtergrond kunt blijven. Je ontdekt hoe je je in bepaalde situaties het beste kunt opstellen in een groep: hard of juist zacht? Hoe krijg je de kinderen in de juiste modus? Als dat eenmaal lukt, volgt de informatieoverdracht vanzelf. Dat is iets wat mij persoonlijk heel erg aanspreekt en wat ik tegelijkertijd moeilijk vind, je bent hier immers niet voor opgeleid. In mijn tijd als onderwijsambassadeur ben ik me er nog meer van bewust geworden dat het leraarschap echt een heel breed vak is dat maatschappelijk ondergewaardeerd wordt: onderwijs is veel meer dan alleen lesgeven en kennisoverdracht.”
Mariska Gelijk, Adjunct-Directeur middenbouw
Wouters rol in de klas is heel organisch gegroeid. Wat begon met simpele klusjes, is uitgegroeid tot een veelzijdige en waardevolle bijdrage. “Dankzij de inzet van Wouter ontstaat er meer ruimte voor persoonlijke aandacht”, vertelt Mariska. “Wouter loopt bijvoorbeeld rond om leerlingen te helpen, waardoor de leerkracht even de tijd heeft voor gesprekken of gerichte begeleiding, en soms neemt Wouter juist groepjes leerlingen onder zijn hoede die extra uitdaging nodig hebben op het gebied van rekenen of wiskunde. Dat je leerlingen dat stukje individuele aandacht kunt bieden, vind ik een cadeautje.” “Tijdens de atelierlessen proberen we vakken zoveel mogelijk aan een centraal thema te koppelen”, vervolgt Mariska, “op dit moment gaat het over geschiedenis, en Wouters expertise als archeoloog is daar een perfecte aanvulling op. Zo wordt ieders kracht benut en hier leren kinderen weer van. Dat dynamische, dat is heel mooi.”
Ondanks zijn aanvankelijke onzekerheid en persoonlijke zoektocht heeft Wouter echt het gevoel dat hij verschil maakt op school. Meester Wouter is helemaal opgenomen in het team van Het Drieluik en ‘zijn leerlingen’ vinden het maar wat jammer als hij zijn eigen klas verlaat om tijd te besteden aan het verzorgen van archeologielessen in andere klassen. “Je merkt daardoor dat je als leerkracht geaccepteerd bent binnen de groep en dat is een mooi compliment.”
Wouter blijft zich zolang het haalbaar blijft dan ook graag inzetten als onderwijsambassadeur, hij geniet namelijk nog steeds iedere week van zijn rol op school. Op termijn wil Wouter misschien zelfs kijken of hij zijn werk bij de gemeente kan combineren met een betaalde baan in het onderwijs. “De dynamiek bij de gemeente is heel anders,” legt hij uit. “Bij de gemeente kun je bedenken hoe iets zou moeten worden uitgevoerd. Op een heel abstract niveau wordt er over onderwijs gesproken, over huisvesting, over lerarentekort. In de klas ben je als het ware ‘de vingertop’ die echt voelt in de praktijk hoe dat nou helemaal uitwerkt, dat vind ik ook heel erg leuk. Het onderwijs is wat dat betreft veel directer, de combinatie lijkt me in de toekomst heel mooi.”
Ook Mariska hoopt dat er voorlopig geen einde hoeft te komen aan de samenwerking met Wouter. Ze is heel blij dat Stichting Onderwijsambassadeurs de verbinding tussen school en samenleving faciliteert: “Wij staan hier als school heel erg voor open; enerzijds om te laten zien hoe mooi onderwijs eigenlijk is, maar ook omdat het fijn is dat er iemand helpt”, vertelt ze. Scholen die twijfelen over de inzet van een onderwijsambassadeur zou ze dan ook willen meegeven: “probeer het gewoon eens! Als je mensen hebt met passie voor onderwijs die met je meedenken en meedoen, waarom niet? Stichting Onderwijsambassadeurs faciliteert deze verbinding en dat werkt heel prettig.”
Dat kan! In alle regio's zijn we op zoek naar onderwijsambassadeurs voor komend schooljaar. Lees hier meer informatie over onderwijsambassadeur worden en meld je ook aan!
