Gepubliceerd op: 17-09-2021

Mijn dagen in de klas zijn afwisselend. Naast dat ik in de klas help bij vragen als de kinderen aan het werk zijn, ga ik soms ook met een klein groepje buiten de klas zitten om te lezen of te rekenen. Vandaag ga ik met een klein groepje naar een ander lokaal om te rekenen.

De kinderen beginnen aan de rekensommen, als de ‘drinkwagen’ langskomt voor de juffen en de meesters. Ik neem een kopje thee. Twee kinderen vragen gelijk: ‘Neem je geen suiker in de thee juf?’. Ik zeg dat ik thee drink zonder suiker. De kinderen willen allemaal graag vertellen dat het bij hun thuis anders is. Zowel de kinderen met een Marokkaanse als Turkse achtergrond vertellen dat zij alleen maar thee drinken met veel suiker. Het liefst vertellen ze veel over hoe het bij hun thuis gaat en over hun familie in Marokko en Turkije. Over het eten, het drinken en de boerderijen van hun familie. Maar er moet ook gerekend worden. Ik wil niet gelijk belerend overkomen, dus vind ik het ingewikkeld om gelijk te zeggen dat suiker slecht is voor je gebit. Terwijl het mij wel opvalt dat veel kinderen in mijn klas al kronen hebben.

Na school vraag ik aan de juf hoe het komt dat zoveel kinderen in de klas al kronen hebben op deze jonge leeftijd. Zij geeft aan dat dit nu al veel preventief gebeurt ter bescherming van de melktanden. Elk jaar kunnen de kinderen gratis naar de tandarts ín de school. Ook is er binnenkort een poetsles gepland op school door de GGD. Dit zijn mooie voorbeelden van ‘preventie’ op scholen. Tegelijkertijd besef ik mij ook dat bij preventie het ook nodig is om aan te sluiten bij de culturen en thuissituaties en dat de school dit niet alleen kan doen.

Iris Korvemaker
Beleidsadviseur Gemeente Utrecht
Onderwijsambassadeur in groep 5 - OpDreef - Overvecht